Busy Busy
Door: Anne Botter
Blijf op de hoogte en volg Anne
01 Oktober 2014 | India, Shimla
Vandaag na het leren zijn we met mijn trainer Joginder naar het stadje geweest wat nog geen 100 meter verder ligt hemelsbreed.
Je zou denken, mwah. Dat is te doen. NOT
100 Meter hemelsbreed in de Himalaya betekend vrij simpel, 60 meter naar links, 40 meter naar beneden. Dan rechts 60 meter naar beneden, dan weer rechts metertje of 50 omhoog, vervolgens kom je na een daling van zon 40 meter in het oude stadje.
Terwijl we in de stad zijn begint het te stortregenen, omdat we achter een enorme heuvelrug zitten kan je niet goed voorspellen wat er aankomt. Het is inmiddels ook goed koud geworden, echt nederlands.
Wat echt fantastisch is zijn de parkeerplaatsen hier (shit, ik moet echt meer fotos maken). Stel je voor, je hebt een parkeerplek waar 50 autos netjes kunnen staan. Hier is te weinig ruimte omdat op de berg alles vol is gebouwd dus wat doen ze... ze stampen alles vol tot op het punt dat alleen de laatste auto eruit kan. Als jij dan weg wil en er staan 5 autos voor je heb je dikke vette pech. Zojuist moest de politie er aan te pas komen, deze zorgt er dan voor dat je weg dan door alle autos 1 voor 1 te dwingen om weg te gaan ( uitzoeken van wie de auto is ). Was een behoorlijk komisch schouwspel in de smalle straatjes waar amper een fiat punto kan rijde.
Het is hier erg mooi, de markt is in principe een heuvelrug waar je omhoog en omlaag loopt tussen stalletjes en een meter breed wandelpad. Joginder haalt eten omdat hij het eten dat voor ons wordt gemaakt goor vind. ( wij vinden het lekker ). Nadat we het stalletje hebben gevonden waar onze Engelse vriend zijn pak heeft laten maken lopen we rustig terug naar het trainingscentrum. Althans, dit is serieus bergklimmen. Na aankomen ben ik dan ook bekaf, de pizza staat gelukkig wel al klaar. Kip pizza, lekkerder dan in Kroatië Roënna :)
Nu we met zijn tweeën zijn kunnen we nog een beetje kiezen wat we willen eten, morgen doen we lekker simpel spaghetti.
Het belangrijkste:
De studie gaat OK, het is vreselijk zwaar en de muren komen gauw op je af als je de hele dag binnen zit. Wat ik een nadeel vind is dat je alle boeken digitaal krijgt, het is dus goed dat ik ook een tablet mee heb anders kon ik mijn labs niet savonds afronden zonder steeds te schakelen. Gisteren zei ik dat het 14 uur was, helaas is dat iets meer geworden. Ik was er om half 8 uit en ging rond 1 uur slapen omdat ik voor vandaag mijn voorbereidingen moest afronden. Omdat ik nu enkele hoofdstukken kon overslaan was er wat ruimte voor de wandeling naar het dorp. We doen op dit moment 3,5 hoofdstukken per dag, dat lijkt misschien weinig maar alle kennis is technische kennis. Omdat dit een upgrade is krijg je niet de voorkennis zoals je die gewend bent vanuit server 2008. De sleutel tot success is in dit geval dat ik alles nog in mijn hoofd moet hebben van mijn MCITP training uit 2008, in de praktijk blijkt dit een groot probleem te zijn. Op werk gebruiken we namelijk niet alle functies en zijn dus bepaalde dingen bij mij simpelweg verwaterd waardoor het moeilijk is om deze dingen op te pakken in de upgrade. Dit kost meer tijd, en is irritant. :)
Door de bergen is het hier vroeg donker, ik zit in de les van ongeveer half 9 tot half 6. Niet kort daarna is het pikdonker, het enige dat dan nog als afleiding kan dienen zijn de muziekmakers verder op de berg en de apen die rollebollen op het dak. Ik heb me laten vertellen dat we de apen beter niet kunnen voeren, hoe lief dat ook is.
De apen gaan namelijk wachten op de plek waar je ze voert, als je dan weer eens langskomt en je hebt geen banaan dan vallen ze je keihard aan. Gelukkig zijn het niet de zwartkop apen die in Delhi zitten, deze zijn extreem agressief en eten de andere apen ook op.
Voor de rest gaat het goed, ik mis Nederland totaal niet. Roënna wel, sentimenteel he. Je bent toch maar alleen de hele tijd, skypen helpt daar wel bij iedere dag. :)
Goed, ik ga met tablet op bed liggen en alle hoofdstukken doornemen plus notities en me opmaken voor de eerste examens.
Śubharātri!
-
01 Oktober 2014 - 20:04
Lammert Botter:
Ik moet van je moeder zeggen, dat ze heel trots op je is ,ze kreeg ineens een ingeving, ze vind jou een stoere vent dit wilde ze je even zeggen en ik moest je de groeten doen.goeie. -
01 Oktober 2014 - 20:40
Anne Botter:
Lees je het getrouw dagelijks voor? Haha.
Geef Marrie maar een dikke kus van me, ik zal eens kijken of ik hier nog een leuk cadeautje kan vinden. -
01 Oktober 2014 - 21:38
Mar:
Wij missen jou wel!
goed bezig man.
wel zwaar...pffff
lekker veel skypen met Roena! -
07 Oktober 2014 - 20:38
Carla :
Als ik je verhalen zo lees, zou ik bijna denken dat je vakantie hebt........waar haal je de tijd vandaan om alles zo uitgebreid bij te houden voor de achterban.
Superfijn natuurlijk want zo kunnen we je toch een beetje volgen........hihihi....succes Anne !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley