Eerste trainingsdag

Hoi :)

Vanmorgen half 7 leek het een beetje te vroeg om op te staan. Vol goede moed 2 wekkers gezet om op tijd onder de douche te springen maar helaas, het water was al koud...

Dan maar koud douchen, want ik voel me niet genoodzaakt nog meer contributie te doen aan het huidige stankniveau van Delhi. Hehe

Uiteindelijk na veel moeite met je mond dichthouden en scheren met je mond dicht ( om geen water in te nemen ) was ik klaar en ben ik naar de basement gegaan ( dit is de eetkamer ) Daar zitten enkele medestudenten uit alle landen van de wereld, zo heb je de stille chinezen die niks vertrouwen, de vreselijk aardige afrikanen, de luidruchtige amerikanen en natuurlijk de duitsers, 1 belg, en wat engelsen. Erg gezellig al zeg ik het zelf. Na een voor mij onbekend stukje vlees te hebben weggespoeld met de goorste koffie ooit zijn we naar buiten gegaan om te wachten op de taxi... Dat is me toch gezellig joh, ten eerste staan er 6 beveiligingsmensen om de 20 bedelaars weg te slaan. Op het groene plein rent een vrouw rondjes om de zwerfhonden weg te jagen en op de achtergrond hoor je een wake voorbij razen met daarop wel 3 dode mensen.

De amerikanen zijn trouwens de veroorzakers van de bedelaars, een van hun heeft ze geld gegeven omdat hij een foto had genomen. Eerlijk als hij was dacht hij daarvoor te betalen, natuurlijk negeert de beste man de meest aangesproken regel in het koenig boek. Bedelen is illegaal en wordt bestraft, wij verwachten van onze gasten dat ze bedelen niet accepteren en dus ook niets geven. ( dit omdat een goede bedelaar hetzelfde salaris kan binnenhalen als een beginnend software engineer )

Hoe dan ook, we stappen de taxi in en daar begint de drama. De taxi chauffeur kijkt in principe niet en trapt het pedaal door de vloer heen. Zo zijn we ongeveer 30 minuten onderweg, ongeveer om de 2 of 3 minuten slaakt iemand een kreet uit angst omdat we weer bijna iets hebben geraakt. Maar vreemd genoeg kennen deze mensen hun voertuig beter dan hun binnenzak, zelfs al is er 2 cm ruimte... een goede indieer ziet dat hij erdoor kan. Wat ik trouwens echt mooi vind is dat de bus eigenlijk nooit stopt als je eruit wil, hij minderd vaart, blijft op dezelfde ( middelste baan ) en je springt eruit. Gelukkig hebben wij een taxi.

Eindelijk aangekomen op het trainingscentrum om half 9 krijgen we te horen dat Hema ( ja echt :) ) pas om 9 uur binnenkomt om ons te registreren, dus we gaan naar de lunch ruimte en beginnen maar vast met lezen. Wanneer Hema eindelijk is aangekomen krijgen we instructies, wederom extra veiligheidsmaatregelen en een pasje met naam en foto erop. Ik heb LAB-4, hier wordt ik ontvangen door een hele aardige indier die vrijwel perfect engels spreekt, Zijn foto ( al wat wazig ) post ik zometeen.

Er staan 3 systemen in de kamer, deze zijn alle 3 uitgerust met VT tech zodat er virtuele machines kunnen draaien. Op de linker pc staat virtual pc met daarop 7 images, de middelste pc is een presentatie pc, en de rechter pc is een test pc. Uiteraard staan ook onze beide laptops erbij, want hierop kan je je trainingen uitvoeren.

Vluchtig lopen we alle stappen door van mijn training, algauw wordt het me duidelijk dat tijd een probleem is. Ik moet binnen anderhalve dag alle aspecten van windows 7 kennen. Zelfs mijn trainer ( shit wat was zijn naam ook alweer ) vond dat het krap was, maar had het volste vertrouwen er in.

Na wat geleuter laat hij me de koffie automaat zien, vlug neem ik een kop in de hoop dat deze wel te zuipen is.. en ja hoor, mijn god... koffie creme capuccino mix? Geen idee, maar het smaakt naar koffie! Direct voel ik me thuis :D

Dan gaan we achter een computer zitten, en loggen in op de koenig controle panelen. Met deze panelen kan je je toegang tot het internet aanzetten, en je lunch bestellen. De lunch is gratis tot 125 roepie, dit is ongeveer een halve pizza waard. Perfect dus, ik neem pizza. :) Dan gaan we maar eens beginnen met studeren.

Op dit exacte moment zijn we op hoofdtuk 6-1 en het is nu 19:00 uur, het boek loopt tot l8-78. Er staan geen pagina nummers in het boek, want ik vermoed dat wanneer je dat ziet, de moed je in de schoenen zakt. in ieder geval gok ik dit boek op zon 1000 pagina's. Morgen moet ik de rest van het boek hebben gehad inclusief de lab proeven, en woensdag heb ik dan mijn eerste examen. Het lijkt erg snel, maar als je een goede instructeur hebt is alles belachelijk simpel. Goed opletten wat hij zegt dus.

Morgen gaan we verder, nu ga ik naar huis. Ditmaal zitten we in een taxi bus voor 13 man, verassend genoeg proberen ze nog 14 erin te proppen, maar de amerikanen zijn het hier niet zo mee eens. De chinees naast me zweette ook al peentjes, denk ik... leek ik te zien. ach whatever.

Na een eind te hebben gereden zet de chauffeur ons plotseling 3 blokken af vanaf het hotel, de reden hiervoor is mij onduidelijk, maar het schijnt nogal vaak te gebeuren. Waarschijnlijk krijgt hij daar dan provisie voor, maar ik heb er wel een klacht over ingediend... Ik sta niet graag in de middle of nergens met een laptop en een stel buitenlanders. De gedachte is waarschijnlijk dat je samen sterk staat, maar het grootste deel van de groep loopt gewoon weg zonder boe of bah... ( fluister: geleid door de amerikanen ) grrr.

Ik ben met de belg maar doorgelopen, en uiteindelijk vond hij het hotel. dus dat was wel mooi, in geval van nood kan ik natuurlijk altijd mijn gps gebruiken om te komen waar ik wil zijn, maar dat kost me direct 10 euro internet kosten. en dan nog krijg ik geen maps want dat is geblokkeerd hier via het netwerk.

Eindelijk aangekomen in het hotel blijkt dat mijn kamer spik en span is opgeruimd, zelfs mijn tandenborstel is netjes naast al mijn spullen gelegd, opgeruimd en al. Heerlijk, nu ik hier net zo zit gaat de deurbel, er staat een man met een haarnetje en handschoentjes aan... Hij drukt een kop soep in mijn handen met een broodje, dit is het eten voor het eten. ( We worden hier extreem goed gevoerd, haast bizar zo vaak ) De soep smaakt echt heerlijk, het is een soort pittige tomaten soep met brood.

En dan log ik dus maar in op internet om te kijken wie er online zijn voor ik ga studeren.... OEH TELEFOON... tis receptie, ze vragen hoe het met mij gaat en of alles naar wens is. Dan vragen ze of ik beneden wil eten of op mijn kamer. ( ze bellen je ook wakker voor het ontbijt, en of je wilt komen lunchen of niet ) Ik ga maar sociaal doen en kom lekker beneden zitten...

Dus! bon apetite en tot de volgende keer :)

UPDATE: Ik ga net naar beneden naar de receptie, en vraag of ik een fles water kan krijgen.. De front desk pakt een koude fles, geeft hem aan een indieer, en hij MOET met mij meelopen naar boven? Ik heb meerdere malen verzocht mij de fles gewoon te geven, maar nee. Zij lopen mee, en dragen alles voor je. Al is het een klontje suiker. haha. Weird.